Όλες οι εικόνες της σειράς “αθέατη Θεσσαλονίκη” είναι διαθέσιμες σε σετ καρτ-ποστάλ, αφίσα και fine art εκτυπώσεις σε περιορισμένα αντίτυπα.

Παρακαλώ στείλτε μου μήνυμα με το αίτημά σας.

Η σειρά “Αθέατη Θεσσαλονίκη” συνεχίζεται με μια φωτογραφία τραβηγμένη στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά, ένα από το πιο αγαπημένα μου σημεία για φωτογράφιση. Είναι ένα μέρος με βαριά ιστορία, που αξίζει να διασωθεί και να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Στα τέλη του 19ου αιώνα και ενώ ακόμα η Θεσσαλονίκη τελεί υπό Οθωμανική κυριαρχία, κατασκευάζονται στην πόλη μεγάλοι στρατώνες σε ελεύθερους χώρους εκτός των τειχών. Ένας από τους στρατώνες αυτούς είναι και ο στρατώνας ιππικού στην περιοχή του Στρατοπέδου Παύλου Μελά, κατασκευασμένος μεταξύ των ετών 1890 και 1905. Τα 49 στρέμματα, μέσα στα οποία εκτείνονταν το στρατόπεδο προέκυψαν από αγορά την οποία έκανε το τουρκικό δημόσιο. Το 1912, πήρε το όνομα του μακεδονομάχου Παύλου Μελά, ενώ το 1931 ξεκίνησαν εργασίες επέκτασης για την δημιουργία πεδίου ασκήσεων του πυροβολικού.

Το παλαιότερο τμήμα του στρατοπέδου έχει κηρυχθεί το 2003 ως «ιστορικός τόπος» διότι όπως αναφέρει η απόφαση “είναι ο πυρήνας του αρχικού στρατοπέδου που χρονολογείται στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας και είναι ένα από τα πρώτα δείγματα οργανωμένου στρατοπέδου σε έδαφος ελληνικό. Επίσης, αποτελεί χώρο ιστορικών γεγονότων της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, στον οποίο περιέχονται αξιόλογα κτίρια μεταγενέστερα του 1830″.

Κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής υπήρξε έδρα της γερμανικής διοίκησης και τόπος εκτελέσεων . Κάθε φορά που πραγματοποιούταν κάποια εξέγερση ή κάποιο χτύπημα από αντιστασιακές οργανώσεις, οι Γερμανοί για αντίποινα, διάλεγαν κρατούμενους μέσα από το ναζιστικό στρατόπεδο και τους εκτελούσαν στην «τούμπα», ένα φυσικό ύψωμα που υπήρχε στην απέναντι πλευρά του στρατοπέδου….

Το στρατόπεδο έπαψε να χρησιμοποιείται πριν κάποια χρόνια και έκτοτε μένει ερειπωμένο.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια τα κτίρια σώζονταν με μικρές αλλοιώσεις. Όμως σήμερα έχουν αλλοιωθεί ανεπανόρθωτα μετά από πυρκαγιά. Μόνο ένα από αυτά διατηρεί ακόμα τμήμα  της αρχικής του στέγης. Τα κτίρια δεν είναι χαρακτηρισμένα διατηρητέα μνημεία, ωστόσο εντάσσονται εντός του ιστορικού τόπου. Το στρατόπεδο Παύλου Μελά αποδόθηκε μόλις πριν από λίγο καιρό στο Δήμο Παύλου Μελά και στους πολίτες του. Τα κτίρια του στρατοπέδου είναι θέμα χρόνου να βρουν νέες χρήσεις καθώς το αίτημα των πολιτών για τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου στην έκταση του στρατοπέδου είναι επιτακτικό.

Κείμενα: Μηχανή του Χρόνου και Παράλλαξη.

Όλες οι εικόνες της σειράς “αθέατη Θεσσαλονίκη” είναι διαθέσιμες σε σετ καρτ-ποστάλ, αφίσα και fine art εκτυπώσεις σε περιορισμένα αντίτυπα.

Παρακαλώ στείλτε μου μήνυμα με το αίτημά σας.

Κάποιοι λένε ότι πρόκειται για το πιο μυστηριώδες μέρος της Θεσσαλονίκης. Η μυστικιστική του αύρα αποτελεί αίνιγμα και η ομορφιά και η χάρη του είναι αδιαμφισβήτητη. Ακριβώς πίσω από το νοσοκομείο του Αγίου Δημητρίου, υπάρχει ένα καταπράσινο πάρκο, άγνωστο στους περισσότερους. Το πάρκο έχει ονομαστεί “κήποι του πασά”, πιθανώς επειδή εκεί ήταν το ησυχαστήριο του Σεϊφουλάχ πασά, αν και δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία που να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο.

Οι κήποι χρονολογούνται από το 1904 και καλύπτουν μια έκταση 1000 τ.μ. Μέσα βρίσκονται τα απομεινάρια κάποιων κατασκευών που θεωρούνται δείγματα της λεγόμενης φανταστικής αρχιτεκτονικής. Πρόκειται για το αρχιτεκτονικό στυλ που είναι γνωστό από τα έργα του Γκαουντί στη Βαρκελώνη. Αυτά που σώζονται σήμερα είναι ένα συντριβάνι με ένα τούνελ που το περιβάλλει, μια στέρνα για τη συγκέντρωση του νερού, μια χαμηλή πύλη που οδηγεί σε υπόγειο χώρο και ένα υπερυψωμένο καθιστικό. Είναι όλα μικρά σε μέγεθος, με δρομάκια και κλίμακες σε διαφορετικά επίπεδα. Η βάση τους είναι από σιδηρόβεργες που στηρίζουν τις ακατέργαστες πέτρες και τούβλα. Φαίνεται ότι το νερό έπαιζε βασικό ρόλο, άλλες φορές έπεφτε ορμητικά, έσταζε ή δημιουργούσε μικρές λιμνούλες.

Φυσικά πολλοί μύθοι περιβάλλουν αυτό το μέρος, που αποκαλείται και “δρακόσπιτα” ή “λημέρι των δερβίσηδων”. Δεν υπάρχει καμιά καταγραφή για το ποιοι ήταν οι δημιουργοί των κτισμάτων και για ποιον ακριβώς λόγο τα δημιούργησαν. Τα μυστηριώδη σχήματα και οι παραστάσεις που υπάρχουν, το τούνελ που δεν οδηγεί πουθενά, οδήγησαν κάποιους να πιστεύουν ότι ήταν τόπος συνάντησης για τους οθωμανούς μασώνους. Άλλοι λένε ότι εδώ τελείωναν οι κατακόμβες της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με άλλο μύθο, όλες οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για το χτίσιμο των μνημείων, ήταν χτυπημένες από κεραυνό. Το γεγονός ότι οι κήποι είναι κοντά σε παλιά και νεότερα νεκροταφεία, εξηγεί πολλές από τις ιστορίες που μπορεί να ακούσει κανείς. Το μέρος θεωρείται ενεργειακό σημείο και κάποιοι πιστεύουν ότι είναι κέντρο γεωμαγνητικής ενέργειας.

Κατά τη διάρκεια του χρόνου τα μνημεία υπέστησαν πολλές ζημιές με αποτέλεσμα η αρχική τους μορφή να έχει χαθεί. Μετά το 1922, όταν πολλοί πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία εγκαταστάθηκαν εδω, πέτρες και τούβλα από τα κτίσματα πάρθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικά υλικά. Σήμερα είναι ένα πολύ όμορφο πράσινο πάρκο, τέλειο για μια ηλιόλουστη (ή, γιατί όχι, συννεφιασμένη) μέρα!