Πώς να φτιάξετε οικονομικά σκηνικά για φωτογράφιση

Υλικά:

  • 7 μονωτικές πλάκες πολυστερίνης 2,5μx60εκ
  • 1 λίτρο πλαστικού χρώματος σε ανοιχτή καφέ απόχρωση
  • 1 ρολό και 1 πινέλο
  • χαρτοταινία
  • 8 λάμες και 4 γωνίες σύνδεσης
  • 12 βίδες (1,5εκ ύψος)
  • πιστόλι σιλικόνης και μερικές μπάρες σιλικόνης
  • μεγάλος μουσαμάς
  • 5-6 σακιά χώμα

Συνολικό κόστος:

Περίπου 80€

Για τις ανάγκες του πρότζεκτ μου, “we are the dead“, αποφάσισα να χτίσω ένα δωμάτιο μέσα στο οποίο θα γίνονταν όλες οι φωτογραφίσεις. Δεν είχα καμία απολύτως ιδέα πώς να το κάνω αυτό, αλλά υπήρχαν κάποια δεδομένα που έπρεπε να λάβω υπόψιν:

  1. Ο χρόνος που μπορούσα να διαθέσω ήταν κυρίως αργά το βράδυ ή οποτεδήποτε βρισκόταν μια ελεύθερη στιγμή μεταξύ πλήρους απασχόλησης και μαμαδίστικων υποχρεώσεων. Σε αυτό το χρόνο έπρεπε να χωρέσω όλον τον σχεδιασμό, τις προμήθειες και την ίδια την κατασκευή του δωματίου.
  2. Ήταν κάτι που θα έπρεπε να μπορέσω να φτιάξω με τα χέρια μου, κυριολεκτικά. Λόγω των χρονικών περιορισμών δεν ήταν καθόλου εύκολο να ζητήσω από κάποιον να έρθει να βοηθήσει, κυρίως γιατί ποτέ δεν ήξερα πότε ακριβώς θα χρειαζόμουν αυτή τη βοήθεια.
  3. Το μπάτζετ μου ήταν πολύ πολύ περιορισμένο, οπότε έψαχνα για την οικονομικότερη λύση.
  4. Ο χώρος που ήταν διαθέσιμος για την κατασκευή ήταν το γκαράζ μου, οπότε θα έπρεπε το δωμάτιό μου να χωρέσει εκεί.

we are the dead: speed edit βίντεο

we are the dead: παρασκήνια

Με αυτά στο μυαλό, ξεκίνησα την έρευνά μου. Η αρχική μου έμπνευση ήταν τα σκηνικά που χρησιμοποίησε ο Eugenio Recuenco για το πρότζεκτ του “365º”. Ήταν μια ξύλινη κατασκευή που έμοιαζε με έναν τεράστιο κύβο με ένα μικρό άνοιγμα στην αριστερή μεριά. Το είχε κατασκευάσει μέσα σε κάποιο μεγάλο στούντιο με φωτισμούς και ένα σωρό εξοπλισμό. Συνήθως στις φωτογραφίες ο κύβος παρέμενε όπως ήταν, αλλά σε κάποιες προσέθετε διάφορα άλλα σκηνικά, όπως κάγκελα, έπιπλα, σκαλιά κά. Ήταν πραγματικά πολύ καλή δουλειά, αλλά φαινόταν πολύ ακριβή και δύσκολη για μένα.

Η Brooke Shaden είχε επίσης χτίσει το δικό της δωμάτιο μέσα στο στούντιό της, για τη σειρά της “Fourth wall”. Όπως περιγράφει εδώ, κι αυτή χρησιμοποίησε ξύλο σαν πρώτη ύλη και πρόσθεσε διάφορα αντικείμενα κατά περίπτωση. Για μία από τις φωτογραφίες πλημμύρισε το δωμάτιο με νερό. Κι αυτή ήταν μια πολύ ωραία κατασκευή αλλά εξακολουθούσε να είναι πολύπλοκη και ακριβή.

Χρειαζόμουν ένα υλικό που να είναι και οικονομικό και εύκολο να δουλευτεί. Μιλώντας με μια σκηνογράφο, μου πρότεινε να φτιάξω τελάρα σαν αυτά που χρησιμοποιούν για τα θεατρικά σκηνικά. Χρειαζόμουν μόνο λίγα ξύλα για το σκελετό και κάποιο ύφασμα ή καμβά για να τυλίξω γύρω του. Είναι κάτι απλό κι εύκολο, συν ότι μπορείς να φτιάξεις όσα θέλεις και να τα χρησιμοποιήσεις ξανά και ξανά. Είναι και βολικά στην αποθήκευση. Βρήκα πολλά άρθρα (δείτε εδώ κι εδώ) και βίντεο με οδηγίες για την κατασκευή τους. Πάλι όμως αυτή η λύση δεν ήταν τελικά ούτε απλή, ούτε οικονομική. Μόνο το ύφασμα που θα χρειαζόμουν, με έβγαζε εκτός μπάτζετ. Επίσης, δεν εμπιστευόμουν τον εαυτό μου να φτιάξω κάτι τέτοιο μόνη μου, μιας και δε μου φαινόταν να είναι δουλειά για έναν και δεν με έπαιρνε να πληρώσω για να μου τα φτιάξουν.

Στην έρευνά μου για θεατρικά σκηνικά έπεσα πάνω σε κάτι άλλο ενδιαφέρον: τα λεγόμενα V-flats. Δε νομίζω να τα είχα ξαναδεί κάπου και μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Πρόκειται λοιπόν για μεγάλα κομμάτια μακετόχαρτου, είτε λευκού είτε μαύρου, που χρησιμοποιούνται στα φωτογραφικά στούντιο για να ελέγχουν ή να αντανακλούν φως. Μπορούν όμως επίσης να χρησιμοποιηθούν ως backdrop, ακόμη και ως πάτωμα.  Καθώς έψαχνα πώς φτιάχνονται, βρήκα πολλά χρήσιμα άρθρα (εδώ κι εδώ) που συμφωνούσαν ότι είναι πολύ απλά στην κατασκευή τους και πολύ οικονομικά. Αυτό κι αν ήταν ενδιαφέρον! Αν και το πιο δημοφιλές υλικό για την κατασκευή τους είναι το μακετόχαρτο, πολλοί προτιμούν μονωτικό υλικό σαν αυτό που χρησιμοποιείται στην τοιχοποιία, το οποίο βάφουν. Σε αυτό το βίντεο, δείχνει έναν πολύ απλό τρόπο για την κατασκευή v-flat ή backdrop για φωτογραφίσεις.

Έχοντας καταλήξει στο τι θα κάνω, άρχισα να ψάχνω για υλικά. Δεν είχα ασχοληθεί ξανά μόνη μου με κανενός είδους κατασκευή, οπότε δεν είχα και καμία ιδέα από πού να ξεκινήσω. Η ιντερνετική έρευνα μου έδειξε ότι δε θα έβρισκα εύκολα τόσο μεγάλα κομμάτια μακετόχαρτου. Θα μπορούσα να πάρω μικρά κομμάτια και να τα κολλήσω μεταξύ τους, αλλά δε μου άρεσε και πολύ αυτή η ιδέα. Οπότε πήγα σε μερικά από τα πολυκαταστήματα που διαθέτουν εργαλεία και πρώτες ύλες για να δω τι άλλο θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω. Αφού απέρριψα τη χρήση λεπτού mdf και γυψοσανίδας, βρήκα τελικά ένα υλικό φθηνό, ελαφρύ και εύκολο στη χρήση: μονωτικές πλάκες πολυστερίνης.  Αυτές που βρήκα είχαν διαστάσεις 2,5μ ύψος και 60εκ πλάτος. Θα έπρεπε να μπορώ να χωρέσω τουλάχιστον πέντε άτομα μέσα στο δωμάτιό μου, οπότε αποφάσισα να το κάνω 1,8μx1,2μ. Χρειαζόμουν μόνο επτά πλάκες για αυτό. Το ύψος ήταν ίσα ίσα με το ύψος του γκαράζ μου και θα μπορούσα αν χρειαζόταν να τα κόψω κιόλας. Οι συγκεκριμένες πλάκες έχουν εγκοπές στις άκρες για να μπαίνουν η μία μες στην άλλη, κάτι που σίγουρα θα βοηθούσε στη συναρμολόγησή τους. Με τιμή 4,35€ έκαστη, μου κόστισαν συνολικά κάτι παραπάνω από 30€ συν τα μεταφορικά, γιατί δε χωρούσαν στο αυτοκίνητό μου.

Αφού λοιπόν είχα την πρώτη ύλη μου, έπιασα δουλειά. Αγόρασα ένα λίτρο πλαστικό χρώμα και πέρασα κάθε πλάκα με δύο χέρια χρώμα. Για αυτό που ήθελα να κάνω χρειαζόταν να βαφτεί μόνο η μία μεριά, αλλά αν θέλει κάποιος να φτιάξει ένα  V-flat, μπορεί πολύ εύκολα να βάψει και τις δύο μεριές. Ευτυχώς δεν είχαν τίποτα τυπωμένο επάνω, οπότε το βάψιμο ήταν πολύ εύκολη υπόθεση και όταν στέγνωσαν το χρώμα φαινόταν πολύ καλό. Οι πλάκες έχουν χρώμα ανοιχτό γαλάζιο και τις έβαψα με ένα ανοιχτό καφέ, το οποίο κάλυψε πολύ καλά το γαλάζιο.

Όπως ανέφερα, οι πλάκες είχαν εσοχές και ταίριαζαν η μία με την άλλη, αλλά φυσικά αυτό δεν ήταν αρκετό για να τις συγκρατήσει. Πήρα μερικές λάμες και γωνίες σύνδεσης και τις χρησιμοποίησα για να στερεώσω τις πλάκες με βίδες. Στην πράξη αυτό δε λειτούργησε και πολύ καλά βέβαια, μιας και το υλικό αυτό δεν μπορεί να κρατήσει τις βίδες με αποτέλεσμα να βγαίνουν πανεύκολα. Έτσι λοιπόν κατέφυγα στο πιστόλι σιλικόνης. Έβαλα σιλικόνη στις πλευρές τους και τις πίεσα για λίγο να κολλήσουν. Φάνηκε να δουλεύει, αλλά για καλό και για κακό έβαλα ξανά και τις λάμες, κολλώντας τες με σιλικόνη αυτή τη φορά. Το πιο δύσκολο ήταν ότι έπρεπε ταυτόχρονα να κρατάω τις πλάκες και να τους βάζω κόλλα, ειδικά για τους πλαϊνούς τοίχους. Εδώ σίγουρα θα ήταν καλύτερα να βοηθάει κάποιος στο κράτημα.

Πολύ γρήγορα το δωμάτιό μου ήταν σχεδόν έτοιμο. Ήταν πολύ ελαφρύ οπότε δεν είχα κανένα πρόβλημα να το μετακινώ μόνη μου. Ήθελε όμως προσοχή, γιατί μπορούσε πολύ εύκολα να σπάσει. Το επόμενο βήμα ήταν να καλύψω τα σημεία επαφής ανάμεσα στις πλάκες. Τα κάλυψα αρχικά με χαρτοταινία και μετά έβαψα από πάνω. Έγινε καλή δουλειά και πάλι όμως χρειάστηκε λίγη δουλειά στο photoshop αργότερα προκειμένου να μη φαίνονται καθόλου.

Το τελευταίο βήμα ήταν το πάτωμα. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το ίδιο υλικό, ή ύφασμα ή και κανονικό δάπεδο. Για το πρότζεκτ μου αποφάσισα να χρησιμοποιήσω χώμα, που είχε και συμβολική σημασία στο όλο κόνσεπτ. Έστρωσα πρώτα ένα μεγάλο μουσαμά και από πάνω έριξα γύρω στα 5-6 σακιά βιολογικό φυτόχωμα. Εννοείται ότι δεν ήταν ανάγκη να είναι βιολογικό, απλά μου άρεσε πιο πολύ η υφή και το χρώμα του συγκεκριμένου.

Και αυτό ήταν! Είχα καταφέρει να φτιάξω το δωμάτιο που ήθελα! οι τοίχοι του δεν ήταν και οι πιο γεροί αλλά εξυπηρετούσαν τον σκοπό τους μια χαρά. Μπόρεσα να καρφιτσώσω πάνω τους νήματα για να κάνω το εφέ που ήθελα για την πρώτη φωτογραφία της σειράς. Υποθέτω ότι για να το κάνω αυτό σε ξύλινη επιφάνεια θα χρειαζόταν πάρα πολλή κόλλα. Για κάποιες από τις υπόλοιπες φωτογραφίες κόλλησα πάνω τους κομμάτια καθρέφτη και αυτοκόλλητο μαυροπίνακα.

Γενικά ήταν μια κατασκευή που έκανε τη δουλειά που ήθελα άψογα. Έκανα όλες τις λήψεις για το πρότζεκτ μέσα σε αυτό το δωμάτιο και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είχα στο μυαλό μου. Πάνω από όλα όμως ήταν μια νέα πρόκληση για μένα και χαίρομαι πολύ που δεν πτοήθηκα και τα κατάφερα, μαθαίνοντας πολλά πράγματα στην πορεία. Αν έχετε περιορισμένα οικονομικά και δεν τα πάτε και τόσο καλά με τις κατασκευές, δοκιμάστε το ανεπιφύλακτα!

Πλέον οι πλάκες βρίσκονται σε μια γωνία του γκαράζ μου, περιμένοντας την ώρα που θα χρησιμοποιηθούν ξανά. Και αυτό σίγουρα θα γίνει!