Φέτος, στα γενέθλιά μου πήγαμε μια εκδρομή στη Βέροια. Ήταν μια πολύ όμορφη και ηλιόλουστη ανοιξιάτικη ημέρα. Η περιοχή φημίζεται για τα νόστιμα ροδάκινά της, έτσι μετά το φαγητό ξεκινήσαμε να πάμε σε ένα από τα πολλά χωράφια με ροδακινιές που υπάρχουν τριγύρω. Αυτήν την εποχή οι ροδακινιές είναι ανθισμένες με τα ροζ λουλούδια τους και φτιάχνουν ένα τέλειο σκηνικό για φωτογράφιση.

Η αρχική μου σκέψη ήταν να πάω μαζί με ένα μοντέλο προκειμένου να μπορώ να έχω περισσότερες επιλογές και να δοκιμάσω περισσότερα πράγματα. Το πλάνο όμως αυτό δεν ευοδώθηκε, καθώς η κοπέλα που είχα στο μυαλό μου ότι ταίριαζε, τελικά δεν μπορούσε να έρθει και δεν είχα άλλη άμεσα διαθέσιμη. Αυτό μου υπενθύμισε ότι πρέπει επιτέλους να κάνω μια λίστα με διαθέσιμα μοντέλα. Οπότε αποφάσισα να κάνω ένα αυτοπορτραίτο.

Η Χλωρίς ήταν στην αρχαία ελληνική μυθολογία μια νύμφη, που σχετιζόνταν με την άνοιξη, τα λουλούδια και την ανάπτυξη και λέγανε ότι ζει στα Ηλύσια Πεδία. Την απήγαγε ο Ζέφυρος, ο θεός του δυτικού ανέμου, ο οποίος τη μεταμόρφωσε στη θεότητα Φλώρα. Μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Καρπό.

Τα τελευταία χρόνια ο τουριστικός όμιλος Βέροιας κάνει προσπάθεις να αναδείξει τον τόπο και το μοναδικό φαινόμενο των ανθισμένων ροδακινιών, οργανώνοντας διάφορες δράσεις. Μια από αυτές είναι ένας διαγωνισμός φωτογραφίας, ο οποίος ήταν και το αρχικό μου κίνητρο για να πάω μέχρι εκεί. Άσχετα όμως με τον διαγωνισμό, είχα την ευκαιρία να βρεθώ πάλι μέσα στη φύση και να δημιουργήσω κάτι νέο. Επίσης ήταν μια ευκαιρία να ξεφύγω λίγο από την οργάνωση του επόμενού μου πρότζεκτ που καταλαμβάνει όλο το χρόνο μου τελευταία. Περισσότερα πάνω σε αυτό αργότερα.

Αν δεν το έχετε κάνει ήδη, ακολουθήστε με στο instagram ή στο facebook για να μαθαίνετε πιο συχνά νέα!