Αυτή η φωτογραφία είναι η τελευταία από τη σειρά “Voyage to Kythera”. Η λήψη έγινε σε μια από τις πιο γνωστές παραλίες του νησιού, το Καλαδί. Η παραλία είναι αρκετά απομονωμένη, οπότε έπρεπε να οδηγήσω σε χωματόδρομους και να κατέβω πολλά πέτρινα σκαλιά για να φτάσω, αλλά άξιζε! Δυστυχώς εκείνη τη μέρα είχε πολύ αέρα κι έτσι δεν τόλμησα να βουτήξω.

Η παραλία αυτή αποτελείται από τρεις μικρότερες παραλίες που συνδέονται μεταξύ τους. Η πρόσβαση από τη δεύτερη στην τρίτη παραλία γίνεται μέσα από μια σπηλιά, η οποία ήταν και ο βασικότερος λόγος που ήθελα να πάω. Τελικά όμως το μόνο που μπόρεσα να κάνω είναι να δω την σπηλιά από μακριά, καθώς τα κύματα δεν μου επέτρεπαν να πάω εκεί, έστω και χωρίς τη μηχανή μου. Αυτή είναι μια άποψη της σπηλιάς. Δεν είναι πολύ ωραία;

kaladi

Το μέρος είχε απίστευτη άγρια ομορφιά και το ερωτεύτηκα αμέσως. Ήθελα πολύ να κάτσω και απλά να αγναντεύω τη θάλασσα, αλλά όπως είπα ήταν απομονωμένο και εκτός από ένα θαρραλέο ζευγάρι που απολάμβανε τα κύματα, ήμουν μόνη μου εκεί. Τράβηξα κάποιες φωτογραφίες κι έφυγα, ελπίζοντας κάποια μέρα να επιστρέψω για μια επίσκεψη και στη σπηλιά!

Όταν ξεκίνησα να επεξεργάζομαι τη φωτογραφία, συνειδητοποίησα ότι είχα κάνει κάποια λάθη στη λήψη, τα οποία δεν μπορούσα έυκολα να διορθώσω και απογοητεύτηκα. Σκέφτηκα να την παρατήσω, αλλά μετά θυμήθηκα τι όμορφα που ήταν να βρίσκομαι σε αυτό το υπέροχο μέρος και αποφάσισα ότι ήθελα να το μοιραστώ αυτό. Μπορεί να μην είναι αριστούργημα, αλλά μου φέρνει πίσω μια όμορφη ανάμνηση και αυτό είναι αρκετό.  Επίσης, αυτή τη φορά το κάδρο μου δεν είναι τετράγωνο! Είναι η πρώτη φορά για μένα και ποιος ξέρει, μπορεί να μην είναι η τελευταία!

windsong

windsong